Eerst een beetje gaan shoppen. Enkele grappling shorts gekocht zodat ik eindelijk geen commentaar meer krijg op mijn versleten thai shortjes tijdens het no-gi-en. Daarna gaan trainen bij Comprido at the Fight Zone in Copacabana. Een training vol posklemmen en de laagste gordel aanwezig was een paarse band :) Bij het rollen flink mijn best gedaan en had eigenlijk het meeste moeite met het passeren van de half-shinguard, heb er dan nadien ook flink met Felipe zitten op oefenen. Nu gaan we een hoop eten voor het kamp inkopen...

Vandaag is er eindelijk een beetje opklaring gekomen, tot nu had het aan een stuk door geregend. Ik ben ook al een beetje bekomen van het reizen en heb met Felipe bij enkele van zijn vrienden thuis gaan trainen. Echt wel cool, zo in een klein kamertje met een man of 7 trainen. Ale om de beurten een minuut of 7 rollen. Rondje in, rondje uit. Dacht eerst zo van waarom komt ie naar hier trainen met witte en gele banden, maar even later viel mijn frank dat het hogere banden waren die gewoon te lui waren om hun gordels en dergelijke mee te sleuren. Gewoon een pak en belt dat ergens rondslingerd gebruiken. Er was een jongere bruine band bij die al enkele malen de podium plaatsen van de mundials bereikte en hij vecht in het gewicht van Felipe. Dus dat was de rede dat we naar daar gingen :) Eender hoe goed gevochten, wel nog even moeten bekomen want het vuur werd me als nieuwe gringo wel erg aan de schenen gelegd. Heb nog enkele laag kwaliteitsfotokes maar die volgen later wel eens al ik meer zin heb om ze op te laden ...

De vlucht naar Duitsland verliep vlotjes. In de transit zone even met Titi naar de nieuwe parfum van Jennifer Lopez gekeken, of moet ik zeggen geroken ? Op de vlucht naar Brazilie. Ai, de zetel was stuk en de hoofdtelefoon aansluiting werkte, maar om de 3 seconden ging het krkrkrkssss. Ik wist niet dat het om een Braziliaanse vlucht ging. Na het zien van het flikkerende televisie scherm was ik echter wel zeker van. Het maakte allemaal niet uit, oogjes toe en slapen dan maar. Dromenland... Opeens hoor ik de kapitein iets in het portugees brabelen en even later in nog meer onverstaand engels. Blijkt dat we terugvliegen naar Spanje want de automatische piloot heeft het begeven. Watte Spanje denk ik, we zijn al meer dan 5 uur aan het vliegen. Zeggen dat ik speciaal niet over Spanje wou vliegen omdat je daar steeds enkele uren vertraging hebt. Even later werd het erger, de gps begeeft het ook en de piloot moet terug naar Duitsland. Dus zo een 6 uur later staan ze terug waar we vertrokken zijn. Iedereen uit het vliegtuig en niemand die weet wat er te gebeuren staat. Uiteindelijk belanden we in het Sheraton hotel waar het personeel ons heel vriendelijk verder helpt en ons een kamer bezorgt. We moeten daar blijven tot ze ons meer komen vertellen. Gelukkig kunnen we af en toe gaan eten in het congress gebouw. Zo een goeie 10 uur later kunnen we terug vertrekken en dit maal met een nieuwer toestel, de luidsprekers werken en geen geflikker op de schermen. Zo een dikke 30 uur na ons vertrek komen we aan in Rio en staat Ana ons op te wachten. Titi krijgt een beertje cadeau en geeft enkele oorbelletjes weg. Felipe en ik ruilen een beetje chocolade uit :) Nu na een nachtje slapen is het hier vollop aan het regenen en echt warm. De zweetdruppels lopen van mijn voorhoofd af. Natuurlijk vanalles vergeten zoals geen schorten bij, geen t-shirts met korte mouwen of in zwarte kleur. Je bagage inpakken enkele minuten voor je vertrekt is niet altijd zo ideaal. Kopen hier wel nieuwe straks en dan gaan we trainen bij Comprido...

Morgen nog even trainen en dan het vliegtuig op naar Brazilie. Had juist nog Felipe aan de telefoon en gelukkig merkte hij op dat we pas op 16 april aankwamen om 5:30 's morgens want anders had ie voor niets morgenvroeg uit zijn bed gekropen. Ai, ai. Eender hoe, de trainingen gaan gewoon door en Wim heeft plechtig beloofd om jullie te komen helpen, verder zal hij ook de regelingen ivm de wedstrijden op 22 en 23 april treffen. Op deze dagen zal er dus ook geen training zijn. En vermits hij zelf toch niet te veel mag trainen gaat ie ook nog eens Arbi, Majanka en Ush klaarstomen voor hun freefight midden mei. Success en mercikes. 

“Songkran” is het Thais traditioneel Nieuwjaar en een ideale gelegenheid voor een familiebijeenkomst. Het Thaise nieuwejaar gaat iets anders van start als dat wij dat gewend zijn. Gaan wij met zijn allen 's nachts om twaalf uur de straat op om elkaar een goed nieuwjaar te wensen. Hier gaan ze 's ochtends de straat op om elkaar voor drie dagen nat te gooien en in te smeren met Mentol poeder.

De hele dag rondrijden, stoppen, water gooien, bier drinken en fest drinken. Het kost je letterlijk de hele dag om een afstand van ongeveer 2 km af te leggen. Het leuke aan zo'n dag is dat je kan doen en laten waar je zin in hebt. Mensen aan de kant van de weg met grote bakken met water en puck-up trucks, die ook voorzien zijn van een goede hoeveelheid water, die de hele dag langsrijden. Het is dan heel eenvoudig om gewoon op een passeerend voertuig te springen en met ze mee te rijden voor een paar straten om vervolgens over te springen op een ander voertuig. Alle Thaien vinden het fantastisch. Het eindresultaat is dat je naar een paar wisselingen van voertuig weer op dezelfde straat staat als waar je van begonnen bent.

“Songkran” is een Thais woord dat betekent: "verplaatsen" of "van plaats veranderen". Wanneer wij dit interpreteren naar de sterrekunde toe kan dit vertaald worden als de dag waarop de zon haar positie in de zodiac (sterrenhemel) veranderd.

Verder zijn er natuurlijk ook de echte plechtigheden : Het feest begint reeds in de ochtend met het offeren van eten aan de monniken en het vrijlaten van eerder gevangen vogels als symbool van komend geluk. Alle gevangen dieren worden eveneens vrij gelaten. Het eer brengen aan de overledenen vormt ook een belangrijk onderdeel van het feest. De mensen tonen respect tegenover de ouderen door water over hun handpalmen te laten lopen. Daartegenover wensen de ouderen aan de jongeren voorspoed en geluk. In de namiddag wordt er dan, nadat er een zegeningritueel voltrokken werd voor de Boeddhabeelden en monniken, duchtig met water gegooid naar elkaar.

Ook nog leuk om te weten is dat thailand drie maal nieuwjaar viert per jaar en dit er slechts een van is. Hun jaartellig ligt ook iets anders, ze tellen namelijk vanaf 543 voor jesus omdat dan voor hun de eerste buddha herkend werd. Happy 2549...

En hier enkele sfeerbeelden...

Hier en daar op het web vond ik enkele comments over de Majanka vs Nadia partij. Ook was Marieke van Mixfight zo vriendelijk om nog enkele extra fotokes door te sturen en last but not least staat Majanka nu ook op sherdog. Wel nog geen fotoke maar dat zal nog wel komen in de toekomst. Belangrijkste is dat alle promotors kunnen zien dat deze kamper wil vechten...

Jinx :
We zijn evengoed ff gebleven. de partij tussen Nadiaatje en Majannka was leuk om naar te kijken. nadia had het nog best moeilijk, zeker als het bleek dat het een amateur partij was, het was Majannka haar eerste partij en ze was pas 16. Knap hoor!

Sebastiaan :
De slechts 16-jarige Lathouwers neemt het in deze partij op tegen Van der Wel, die de laatste jaren al behoorlijk wat routine heeft opgebouwd. Lathouwers begint erg goed met een aantal flinke stoten, maar al snel neemt Van der Wel het initiatief over. Van der Wel heeft een betere clinch, waardoor ze enkele harde knieen kan geven. Na de takedown van Van der Wel houden beide vechtsters elkaar op grappling gebied behoorlijk in evenwicht. Lathouwers is vanuit de guard iets gevaarlijker, maar Van der Wel kan steeds redelijk eenvoudig ontsnappen door te gaan staan. In de slotfase van de eerste ronde weet Lathouwers nog bijna een armbar te maken, maar deze kan zij net niet op tijd aanzetten. De tweede ronde verloopt eigenlijk hetzelfde. Staand is Van der Wel iets beter, de takedowns zijn ook voor Van der Wel, maar op de grond is Lathouwers een stukje beter. Enkele keren weet Van der Wel weer te ontsnappen door te gaan staan, maar aan het einde van de tweede ronde is het wederom Lathouwers die erg gevaarlijk is, dit maal met een triangle choke. Helaas voor haar gaat de bel net op het moment dat ze echt gevaarlijk kan worden, en gaat Van der Wel er met een zeer klein verschil met de winst vandoor.

Marieke :
En hier de extra fotokes...

Sherdog :
http://www.sherdog.com/fightfinder/fightfinder.asp?fighterID=15616

"If you look confident you can pull off anything - even if you have no clue what you're doing"

Hoewel vele mensen nog steeds angst hebben van wurgingen, is er eigenlijk niet zo veel aan. Je mag gewoon niet blijven vasthouden eenmaal als de tegenstander bewusteloos of ko gaat. Niet dat ik aanraad om dit even met je vrienden te gaan testen, maar het geeft je wel een idee van hoe de mata leao of naakte wurging werkt. Ala Gene Lebell style dan :) 

Was dit weer een bewogen weekend. Normaal ging ik samen met Michel ons nationaal braziliaans jiu-jitsu team vertegenwoordigen in Parijs op zaterdag, maar kreeg een mailtje dat het uitgesteld is. Dus niet naar ede gaan vechten voor niets. Tegen de vooravond zouden we dan maar zelf naar Parijs vertrekken om er deel te nemen aan de PIG. Krijg ik halverwege zaterdag middag een telefoontje dat Wim zijn knie geblesseerd heeft. Ai, andere regelingen treffen. Uiteindelijk zijn Maurice, Majanka en ik klaar om te vertrekken, blijkt er nergens geen hotel meer te vinden dat de kamers tot 23u wil vrij houden. Dus maar thuis gebleven :(

Omwille van het vele contact tijdens onze trainingen en sparring-sessies is het belangrijk om het bescherm je partner principe op te volgen. Je partner is je coach en jij bent de coach van je partner tijdens de training. Competitie zit in ons van nature, het is leuk, en we worden beter door het te doen.

Maar beschermend materiaal en een veilige omgeving om te oefenen is een noodzaak. Afhankelijk van het soort training zal andere bescherming nodig zijn, maar indien je niet het nodige materiaal hebt kan je niet deelnemen. (als lesgever heb ik zelf steeds wat reserve materiaal in een kast voor als iemand eigen materiaal moest vergeten zijn) Indien je lang genoeg traint om te sparren, dan heb je ook voldoende tijd gehad om eigen materiaal aan te schaffen. Kijk ook altijd even na of de matten niet te vochtig zijn en er zich geen gevaarlijke voorwerpen op de grond bevinden.

Tijdens het oefenen volg je steeds de 3 C's regel, namelijk 1.Cooperative (meewerken met de partner) 2.Contested (partner vecht terug) 3.Competition (onder stress). Deze drie vormen werden me aangeleerd door Manong Inosanto. Door deze regels breng je veiligheid voor jezelf en je partner om te trainen. Als je een partner blesseerd of een partner kwetst je dan is de kans groot dat je geen partner meer hebt om met te oefenen. Ook zullen anderen je misschien ontwijken omdat je iemand een blessure bezorgd hebt. Verder probeer je zo veel mogelijk te trainen zonder ego. Iedereen kent wel de Machado slogan : "Leave your ego at the door". Je kan dit door bijvoorbeeld meer met je partner te praten zodoende hij of zij weet of het tempo wat hoger of wat lager, wat harder of minder hard moet liggen. Ook kan je proberen om zo veel mogelijk je lichaamsstructuur te gebruiken in plaats van je spiermassa.

Sparren is noodzakelijk om onszelf en onze training te evalueren. Het helpt ons de technische kennis te verruimen, ons lichaam te conditioneren en onze timing te verbeteren. Sparring gaat niet over wie de sterkste is, winnen in de school telt niet ! Dit wil natuurlijk niet zeggen dat je steeds zachtjes moet vechten, zeker niet... Er is een tijd waar je enkele raken klappen kan geven en moet krijgen, waar je hard kan werpen en ook hard geworpen word, waar alles een beetje ruwer kan... Maar sporadisch, heel af en toe zodat je lichaam de tijd krijgt om te herstellen en je rustig kan oefenen op je technische vaardigheden. Indien je een nieuwe beweging aanleerd en steeds opnieuw gaat iedereen hier hard tegen in, dan krijg je nooit de kans om het te leren. Hierdoor zal je ook steeds naar je favoriete bewegingen overgaan en eigenlijk nooit beter worden in iets anders.

Als je met iemand minder 'begaaft' aan het sparren bent dan oefen je best op de technieken die voor jezelf iets moeilijker zijn of laat je eens een klem/wurging nemen om te kijken of je er nog uitraakt. Als hij of zij je laat afkloppen, wat dan ? Je ego stond toch aan de deur en winnen in de school telt niet. Maar je zal wel aan het bijleren zijn in een training-sfeer vol vrienden en plezier...