Ken, Michel en Maurice zijn de oprichters van het Exit-BJJ Team. EXIT is een team van Belgie met een school in Antwerpen en Leuven. We hebben enkele vragen opgesteld en nu heb je de kans om ze een beetje beter te leren kennen.
3B: Hoe begon je met vechtsporten en vooral dan met Braziliaans Jiu-Jitsu ?
Maurice:
I begon men training met traditionele jiu-jitsu in de school waar mijn broer al enkele jaren trainde.
Nadat we via het internet het BJJ ontdekte, begonnen we met enkele de technieken van de Royce en Rorion Gracie tapes te trainen.
In Augustus van 2000 stopte we met het beoefenen van klassieke jj en trainde enkel nog verder met een klein groepje van de tapes.
In december 2000 gingen we naar Amerika om er in de Machado academie te trainen en ontmoete daar een zwarte band die onze eerste echte BJJ leraar werd.
Ken:
Toen ik 15 jaar was begon ik vechtsporten te beoefenen samen met een vriend van de school. Nadat ik meerdere sporten zoals karate, traditioneel jiu-jitsu, judo en kickboksen geprobeerd had; kreeg ik interesse voor Jeet Kune Do en andere vechtsport wetenschappen. In 1998 ging ik Shootwrestling trainen in Los Angelos voor enkele weken en het is daar dat ik de Machado brothers at the Inosanto Academy of Martial Arts leerde kennen. Eenmaal als ik terug in Europa was kon ik geen bjj school vinden. Dus ik ging verder op zoek en kwam bij m&m terecht ongeveer 70km van mijn thuis Leuven. Ze hadden juist een zwarte gordel op bezoek en ik sloot me bij hen aan.
Michel:
I begon met Japanse jiu-jitsu omwille van een meisje dat me uitnodigde om te komen trainen. Na een tweetal jaar wist ik wel 500 technieken maar kon er geen enkele doen in een echt gevecht. Daarom zijn we met de Gracie tapes begonnen.
3B: Waarom en wanneer ontstond het EXIT BJJ team ?
Maurice:
De zwarte band was bij ons voor een goede twee jaar, toen we moesten uit elkaar gaan omwille van persoonlijke geschillen. Om dezelfde problemen in de toekomst te voorkomen besloten we om ons eigen team op te richten. Om meer onafhankelijk te kunnen zijn.
Ken:
Ik was er heel blij mee dat we ons een eigen team naam gevonden hadden, voordien hadden we steeds Braziliaanse team vertegenwoordigd. Maar telkens als de leraar wijzigde moest de team naam wijzigen. Mijn grootmoeder was ook al moe van het verwijderen en terug opstikken van patchen op al mijn kimonos.
De naam hebben we eigenlijk per ongelijk gevonden toen we naar een ander symbool op het net aan het zoeken waren. (dat kleine breekbaar icoon dat je soms op verpakkingsdozen ziet)
Maurice:
Al bij al was het een goede ervaring, ons team draait heel goed, en we verbeteren heel veel. Voornamelijk omwille van Felipe Costa, maar ook omwille van de geweldige sfeer dat we in onze schools nu hebben. Iedereen begrijpt het belang van een team in plaats van ieder zijn eigen ding te doen. Iedereen helpt iedereen beter worden.
De naam is niet alledaags. Ik houd niet van de clichés zoals wilde roepende beesten, bodybuilders in te kleine kimonos of driehoeken als logo. Ons logo is duidelijk, mooi en anders.
Michel:
We moesten met onze leraar opbreken en besloten om onze eigen school te starten en zo de beide scholen van Antwerpen en Leuven samen te voegen. Het was goed voor het team, het leerlingen aantal nam toe, de sfeer is geweldig en iedereen doet nog beter op wedstrijden.
De EXIT naam begon eigenlijk als grap, we zouden het EXIT symbool dat boven deuren staat gebruiken om gratis reclame te krijgen door er BJJ aan toe te voegen. The x makes it sounds cool :) (voor de futurama fans)
3B: Jullie zijn bekend voor het deelnemen aan alle mogelijke wedstrijden in Europa, soms zelf meer dan 5 uren onderweg en daarbij nog meestal de winnende plaatsen te veroveren. Is het de moeite waard om dit te doen ? Wat houd je gemotiveerd om te blijven vechten ?
Michel :
Goede vraag, we vragen ons meermaals af waarom we soms een hele dag wachten op een wedstrijd, uren rijden en ons zelf onder stress zetten om te gaan vechten. Ik hou er van om te winnen, en ik hou er nog meer van om het hele team het zien goed te doen. Ik denk ook dat je aan je leerlingen moet bewijzen dat waar je les in geeft ook echt werkt. En ik denk dat we daar vrij succesvol in zijn.
Maurice:
Vorig jaar namen we deel aan 14 wedstrijden, we hadden meer dan 50 eerste plaatsen. 11 voor Michel, 10 voor Ken, 9 voor mezelf en 20 voor al de andere leerlingen. We hebben vele vechters die het goed doen op wedstrijd. Ik vind dat het feit dat we ze aanleerde om ongelooflijk te vechten fantastisch. Ik moet vechten voor hen, want zij vechten voor ons :)
3B: Wat denk je van de wedstrijden in Europa ?
Michel:
De meeste wedstrijden zijn plezierig en met een fantastische ontspannen omgeving. De puntentelling is soms echter verschrikkelijk, de meeste Europese scheidsrechters begrijpen de basis concepten van bijvoorbeeld sweeps, wanneer een guard pass te scoren en zo verder. Dit kan soms erg frustrerend zijn, op sommige wedstrijden moet je gewoon geluk hebben als je er niet in slaagt je tegenstander tot overgave te dwingen :).
Ken:
Vooral wanneer je tegen een moeilijke tegenstander moet vechten is het moeilijk om het spel te spelen als de scheidsrechters fouten maken.
Michel:
Sommige wedstrijden worden ook verschrikkelijk duur, de European cup koste vorig jaar 80 euro op de voorregistratie en 100 euro als je dit niet deed.
Dat is gewoon dom, iedereen doet jiu-jitsu hier als hobby, ik ga naar iedere wedstrijd maar zal nooit 80 euro betalen voor een wedstrijd waar niet eens prijzengeld gegeven word.
Sommige mensen op internet zeiden me "je wilt de sport niet steunen", we nemen overal deel, maar ik wil niet leeg geroofd worden omwille van de "sport te steunen".
Maurice
Dit jaar hebben we online een tekst gepubliceerd om de mensen te informeren waarom we niet deelnamen. We hebben veel steun gekregen. Uiteindelijk zijn enkel een of twee teams uit Belgie, Nederland en Frankrijk geweest. Mensen willen geen 80 euro betalen om te gaan vechten.
3B: Vechten jullie ook mix-fight / free-fight ?
Ken:
Soms neem ik deel aan freefight events, mijn huidige professioneel record is 6-0. Desondanks dat ik betaald word voor deze gevechten, doe ik het om te zien of mijn training nog steeds realistisch is en vooral om te zien of alles ook werkt in een stress situatie. Ik ben er ook van overtuigd dat het nadien me een betere leraar/coach zal maken. Michel won zijn eerste gevecht vorige maand.
3B: Train je anders voor een free-fight dan voor een BJJ wedstrijd ?
Ken:
Niet echt. Ik begin met handschoenen aan te trainen enkele weken voor het gevecht en ik doe iets meer thaiboxing. De strategie voor het gevecht is echter wel totaal anders, in een bjj spel moet je de puntentelling bijhouden als je er in wil slagen om alle wedstrijden van je pool.
3B: Hebben jullie lievelings technieken en bewegingen ?
Ken:
Michel en mezelf houden van closed guard en aanvallen van daar zoals verwurgingen, armklemmen en schouderklemmen. Hij houdt vooral van rubber guard terwijl ik een crooked guard verkies.
We winnen bijna al onze matchen met deze combinaties van gesloten guard. Maurice is een echt half-guard meester, ik denk dat dit is omwille van zijn gewicht dat een 10kg lichter is dan ons.
3B: Hoe ben je in contact gekomen met Felipe Costa en waarom heb je hem naar Belgie overgehaald om je team te helpen ?
Michel:
Ik e-mailde hem en we maakte een afspraak om les komen te geven in Belgie voor een week of twee. Het bleek geweldig te zijn. Hij is een goede leraar, die veel aandacht schenkt aan belangrijke details. Vele leraars die ik heb zien les geven, tonen allemaal afzonderlijke technieken, Felipe heeft een systeem en strategie om alles aan elkaar te rijgen.
Ook omdat hij een licht gewicht vechter is, zijn al zijn technieken eenvoudig, je hebt nooit kracht nodig en dat sluit goed aan bij onze stijl van braziliaans jiu-jitsu. Daarenboven is Felipe ook een fijne gast.
Maurice:
We hebben ook gevechten van hem op de mundials gezien, toen hij wereld kampioen werd. Ik hield van zijn stijl. En zeker nu nadat hij 3 maal in onze school is komen lesgeven. Hij bekijkt je spel en verbeterd het. Heel veel zelfs !
3B: Hoe kom je aan de kost ? Leef je van vechtsporten ?
Michel:
We verdienen geen geld met de school en we geven er veel uit om aan wedstrijden deel te nemen. Ik werk als brandweerman in Antwerpen.
Ken:
Inderdaad, het is allemaal voor het plezier. Ik werk als computer programmeur in Brussel.
3B: Wat is het niveau van BJJ in Europa ? Zijn er mensen met hogere gordel gradaties ?
Maurice:
Het niveau op de wedstrijden is zeker aan het toenemen. The gordel niveaus zijn hier in Europa echter een beetje raar, het is moeilijk om vechters enkel volgens de kleur van hun gordel in te schatten, er zijn meerderen die een hogere gordel hebben maar nooit aan wedstrijd deelnemen. Gelukkig dat diegene die deelnemen wel het niveau van hun gordel hebben. Vooral teams zoals Delariva in Frankrijk, Cadu in Nederland en sommige Behring teams van Frankrijk laten een goede indruk na. Ze nemen ook veel deel aan wedstrijden en als de teams elkaar tegenkomen is de sfeer steeds aangenaam.
3B: Bedankt voor het interview en hopelijk zien we elkaar gauw weer.
We hopen je ook vlug terug te zien...
Orginele engelse versie met mooie fotokes op Felipe Costa zijn site...