Felipe is in aantocht. Deze morgen kwam ik op het werk aan en wat bleek, meneer Costa was online op messenger. Was dat even verschieten. Ai, vliegtuig gemist ? Even later bleek het Ana te zijn. Grappig toch dat chatgebeuren, je weet nooit zeker wie er aan de andere zijde zit. Hoewel het meestal wel andersom is, je hoopt op een mooie vrouw maar eigenlijk is het een bende snotneuzen met namaak borsten voor de webcam. Nu was het dus een mooie braziliaanse vrouw ipv een jiu-jitsu monsterke :)  Felipe zit dus vast in Portugal op de luchthaven en zal pas tegen 18u30 hier zijn :( Typisch voor die luchthaven, heb er zelf ook al enkele malen vastgezeten. Steeds chaos, vluchten die overboekt zijn en niet goed op elkaar aansluiten. Allemaal redenen waarom ik in april er voor gekozen heb om over Duitsland naar Brazilie te vliegen. Hopelijk is dat minder wanordelijk. Eender hoe, Ana wist me dit dus allemaal mooi te vertellen op de chat deze morgen en ik was dan nog zo stom om de conversatie af te sluiten met cu (see you voor ons, maar niet voor de brazilianen zo wist ze me te vertellen...)

Gisteren waren eindelijk zowel Stijn als The Claw Steven samen eens op de training. Al lang ben ik aan het wachten om ze eens tegen elkaar te zien rollen. Het lot liet ze maar niet samenkomen. Tot nu, wel beetje laat want Felipe is bijna hier. Meestal hebben we dan een mega training en worden er streepjes uitgedeeld. Ik dacht zo, laten we ze nog even een streepje geven voordat hij hier is, dan gaat hun inzet van de laatste maanden niet zo verloren in alle seminarie drukte. Dus zo was het allebei eindelijk hun eerste streepje. En nu als gekken met onze 56kg wereldkampioen komen trainen.

Deze avond eerste maal Houdini zijn nieuwe stekje verkennen. Hij moest zijn appartementje boven de 800 euro handtassen verlaten omdat er een opbergruimte van gemaakt werd. Kreeg verplichte zilveren handruk van de huisbaas. Ben benieuwd of hij nu die marmeren badkamer met bladgoud wc gezet heeft...