Gisteren weer een lange dag achter de rug. Na een nachtrust van een 4 tal uurtjes (echt geen aanrader) kwam Wim me ophalen om samen met Maurice en Francis naar Duitsland te vertrekken. Hoewel we niet echt juist wisten waar we heen moesten gebruikten we de force om toch in vrij korte tijd de sporthal van het submission tornooi te vinden. Zoals gewoonlijk was het wachten aan de weging en begon de wedsrtijd zo een klein 2 uren te laat. Het was echter een zeer goed georganiseerde wedstrijd. De poulen werden helemaal ingedeeld en elke wedstrijd kreeg een uniek nummer, ook kon je bij elke wedsrtijdmat de huidige gewichtsklasse zien en was het voor de organisatie geen probleem om even een wedstrijdje van plaats te wisselen als we op een andere mat reeds aan het vechten waren. Ook was het opmerkelijk dat er twee vrij grote vrouwen pools waren en dat deze gevechten echt enorm lang duurden. 

Lock & Choke is een tornooi zonder tijdslimiet, er wordt gevochten tot er een opgave van de tegenstander is of als een van de tegenstanders 7 punten heeft behaald. Die je enkel kan behalen door mount, backmount en takedowns. We hebben dan ook veel gesubmit. Francis moest in de eerste ronde het opnemen tegen Franco De Leonardis, een opkomend talent dat onlangs ook tegen Marcelo Ferreira "Bocao" vocht. Na een rustige start kwam onze iceman, die voor de eerste maal aan een no-gi tornooi deelnam, in een verwurging terecht en er was dan ook geen ontsnappen aan. Later op de avond moest ik het met hem opnemen in de finales en vermits het voor ons het laatste gevecht was heb ik het dan ook heel technisch gespeeld. Een dikke 35 minuten heb ik gevochten om zo de partij te winnen en samen met Wim die de andere pool afsloot de beker mee naar huis te nemen. Maurice moest in de eerste ronde uitkomen tegen Michael Hockenjos die tot dan onverslagen was in een hogere gewichtsklasse. Het gevecht begon dan ook vurig en had eigenlijk de finale van deze gewichtklasse moeten zijn. Na Houdini zijn ongeloofelijke sitting guard sweeps moest hij even een tandje bijsteken om uit een back choke te wurmen, waarna hij de partij naar zijn hand zette en deze na een dikke tien minuten wist te winnen.

Al bij al waren we blij dat we zo vroeg opgestaan waren om te gaan vechten en na het in ontvangst nemen van bekers, medailes, t-shirts, urkundes, jannetten zakjes en nen dikke proficiat namen we de weg naar Belgie weer op. Maar hoe waren we weer hier geraakt ? No problem, zoals gewoonlijk willekeurig rijden en de force zet ons af bij de eerste Mc Donalds waarna meestal een oprit voor de juiste autostrade is. Hamburgers, frietjes, yohurt, flurries, ... allemaal opgegeten en ze moeten er tegen volgende zondag terug af :( Nog even een autostrade afgesloten, dus M en F te laat voor hun trein. Even leuven gaan verkennen. Francis was onder de indruk van onze oude markt die toch nog niet op top capaciteit aan het draaien was. En daarna eindelijk in ons bedje. Tot de volgende ...   

In't kort :
-66kg : 1e Plaats - Maurice
-77kg : 1e Plaats - Ken & Wim

Lees ook op onze team site...