Na over te schakelen op een viervijfde week, hoop je meer vrije tijd te hebben. Maar de realiteit is anders, je begint gewoon nog meer activiteiten te doen en je leven word nog een beetje drukker. Zo hadden we vorig weekend de exit-bjj barbecue. Allemaal reuze gezellig, het begint reeds weken vooraf. Een locatie zoeken want zo een hoop vechters zet je liever niet in je achtertuin. Gelukkig zijn er scoutslocaties, die er zich ideaal voor lenen. Je checklist word langer en langer en tot enkele dagen voor het feest, weet je nog niet waar je een grootte bbq gaat vinden. Enkele kaartjes drukken was een kleinigheid, maar dan een brouwer en dergelijke vinden, vraagt net iets meer tijd.

De dag zelf heb je stress en er moet nog vanalles gebeuren. Je begint dingen van je lijstje te schrappen omdat je toch weet dat je daar nooit mee klaar gaat raken. De zon schijnt en dit na weken van regen. Je weet dat de weergoden in je geloven en werkt dan ook extra hard verder. Tegen de late middag beginnen de telefoontjes binnen te stromen en besef je dat de wegwijzers niet echt duidelijk zijn. En weet je dat er ook mensen zijn die met een gps verloren lopen. De auto in en nog enkele spulletjes gaan oppikken. Onderweg kom je al een hele autostoet met feestgangers tegen. Ze zijn op weg naar het nog onvolledige barbecue veld.

Even langs oma en opa om enkele vuilzakken van Wilsele te halen en dan terug naar het feest. Veel volk is al aanwezig en je begint wat te praten. Je broer Tim ontfermd zich met Jochen over de bbq. Een uur nadat iedereen gedaan heeft met eten besef je dat je buikje hongerig is omdat het sinds 9u in de morgen geen voedsel meer gekregen heeft. Je krijgt enkele leftovers (meestal vegetarisch) en eet ze met veel plezier op.

Eindelijk kan je even chillen en wat lollen en grollen. Er word een beetje gespeeld, de muziek word elke tien minuten van genre gewijzigd, enkele mensen vallen in de zwembadjes, Eva zingt ons een liedje en sommigen dansen zelfs. Er word nog lang nagepraat en Hulk besluit om in de wagen te gaan slapen. Ik verkies toch liever om enkele uurtjes mijn echte bedje op te zoeken. Terug naar het slagveld om alles netjes te maken. Enkele koffiekoeken met chocomelk. Nog een uurtje of vier opruimen, een bezoekje aan de oude markt en na een vlug douchke kan je dan eindelijk je bedje inkruipen om jezelf in slaap te wiegen...