Remembering brasil ...

Liedje dat Ana en Felipe van ons moesten zingen :

'k Zag twee beren broodje smeren,
O het was een wonder.
't Was een wonder, boven wonder,
dat die beren smeren konden.
Hi hi hi, ha ha ha!
'k Stond erbij en ik keek er naar.

Liedje dat wij van hun moesten zingen :

A pipa do vovô não sobe mais
A pipa do vovô não sobe mais
Apesar de fazer muita força,
o vovô foi passado pra trás!

Geweldig, vooral de blik van de voorbijgangers.

Op 30 augustus om 19u zal de opening van de Brasa Urca school plaats vinden. De school is gelegen in Urca, kort bij de Sugar Loaf : Av.Pausteur 350, URCA, Rio de Janeiro - Brazilie. De trainingsruimte bevind zich in het Benjamin Contant Institute voor blinden. Er zal ook een project gestart worden om Braziliaanse Jiu-Jitsu voor blinden aan te leren. Zal niet echt moeilijk zijn, bjj is all about feeling. De mat is zo een kleine 100m2 en er is een fitness met 25m zwembad aanwezig. Allen daarheen :)

Morgen is het weer al zover, we zijn hier al aan het inpakken. Eerst vroeg rond een uur of 7 training bij Comprido. Dus opstaan om een uur of 6. Nadien zal het wel hektisch worden. Keitha naar de luchthaven doen, nog hier en daar iets regelen en dan zelf in de avond naar de luchthaven. Heb een hele hoop fotos op dvd staan en ga er hier wel enkele in het fotoalbum zetten, maar denk dat dit iets zal worden voor in de komende week. Misschien kom ik woensdag nog wel even langs de training.

Vandaag zijn ze dus gaan scuba diven, ben echt benieuwd hoe Titi het er vanaf gebracht gaat hebben. Ik ben thuis gebleven, want zo op een boot blijven zitten en de andere zien rondzwemmen als vrije visjes is echt niets voor mij. Heb wel deze morgen samen met Alemao kunnen trainen op technieken van Michelle. Heb haar ook dadelijk een plaatsje gegeven in mijn technieken klassificatie en er is dus nu een officiele Michelle´s guard. Ben er ook achter dat ze de Felipe Guard hier soms ook meia-guarda invertida noemen. Kwestie van mee te zijn met de rest van de wereld. Straks gaan we fuifen in de stad, want het is hier verlengd weekend en dan is er vanalles te doen...

Momenteel heb ik een heel trage internet verbinding ter beschikking, dus ik zal het kort moeten houden. Gisteren heb ik mijn voet geblesseerd op het strand, door ergens in te stappen. Gelukkig had ik nog een compeed plakkertje van Michel en dat heb ik er nadien ook zorgvuldig overgedaan. Doet wel beetke pijn, maar kan toch trainen.

Ik ben er ook achter gekomen waar ze die speciale badmutsen voor het rollen hier halen. De dames maken die gewoon zelf. Ze nemen een driehoek bikinietje en naaien dit vast aan de zijkanten van de badmuts. Het borsttouwtje halen ze er gewoon uit en klaar is kees.

Morgen gaan we scuba duiken, maar ben nog niet zeker dat ik mee zal gaan...

We zijn weeral bijna halverwege en vandaag begin ik echt te voelen dat de training zijn tol eist. Warm, warm en nog eens warmer. Naast de spierpijn ook nog eens een hoop muggenbeten. Leuke is dat ik heel de tijd met zwarte banden kan rollen of met zwaardere hogere gordels. Weer veel details bijgeschaaft en natuurlijk hopen vragen.

Vandaag heeft Felipe zijn nieuwe t-shirts toegestuurd gekregen en als je er eentje wenst dan moet je me maar een mailtje sturen. Ik breng ze voor 20 euro mee. Zwart en wit.

Ook leuk om eens te gaan kijken is de team ranking van Sherdog, we staan er ergens rond de derde plaats (de resultaten worden dagelijks aangepast)

Als je eens een kijkje wil nemen in het beach club huis hier op het strand : http://www.fishbonebuzios.com/

Verder lekker eten en veel shopping voor de girls. Rol ze daar in Belgie...

Weer even verder en het zonnetje is er nu volledig bij. Gisteren had ik zelfs een beetje te veel tijd doorgebracht onder de hier o zo blauwe hemel en kon dan ook heel de avond misselijk op mijn bedje doorbregen. Kleine zonneslag zeker ? Gelukkig niet verbrand. We zijn de training rustig begonnen met herhaling van enkele basisbewegingen en zoals iedere maal sta ik er steeds versteld van hoeveel kleine details ik voordien nog niet opgemerkt had. Tja een witte en een zwarte gordel doen identiek dezelfde techniek, maar het zijn die kleinigheden die het verschil maken.

Verder moest ik Gabi en Moreno nog de groeten doen van Alemao en deze heeft me ook verklapt dat Gabi reeds 6 maanden een copietje heeft van de derde reeks van Marcelo Garcia. Dus laat hem ze maar aan iedereen doorgeven :)

Nu zit ik hier in het dorpje te internetten en zelfs met de ventilator aan is het snik heet. Hopelijk is het tijdens de training deze avond al wat afgekoeld want ik zou toch iets beter tegen de bruine banden van Ratinho willen vechten. Ze zijn allemaal heel technisch en dan nog eens een beetje zwaarder, maar dat maakt alles juist leuker. Benzinho heb ik al eens laten proeven van een copy van de felipe sitting-guard, kwestie van af te kijken wat de oplossingen zijn natuurlijk. 

Straks zal ik ook nog een beetje zon naar jullie opsturen, maar eerst ga ik een goeie ijscream eten...

Eerst een beetje gaan shoppen. Enkele grappling shorts gekocht zodat ik eindelijk geen commentaar meer krijg op mijn versleten thai shortjes tijdens het no-gi-en. Daarna gaan trainen bij Comprido at the Fight Zone in Copacabana. Een training vol posklemmen en de laagste gordel aanwezig was een paarse band :) Bij het rollen flink mijn best gedaan en had eigenlijk het meeste moeite met het passeren van de half-shinguard, heb er dan nadien ook flink met Felipe zitten op oefenen. Nu gaan we een hoop eten voor het kamp inkopen...

Vandaag is er eindelijk een beetje opklaring gekomen, tot nu had het aan een stuk door geregend. Ik ben ook al een beetje bekomen van het reizen en heb met Felipe bij enkele van zijn vrienden thuis gaan trainen. Echt wel cool, zo in een klein kamertje met een man of 7 trainen. Ale om de beurten een minuut of 7 rollen. Rondje in, rondje uit. Dacht eerst zo van waarom komt ie naar hier trainen met witte en gele banden, maar even later viel mijn frank dat het hogere banden waren die gewoon te lui waren om hun gordels en dergelijke mee te sleuren. Gewoon een pak en belt dat ergens rondslingerd gebruiken. Er was een jongere bruine band bij die al enkele malen de podium plaatsen van de mundials bereikte en hij vecht in het gewicht van Felipe. Dus dat was de rede dat we naar daar gingen :) Eender hoe goed gevochten, wel nog even moeten bekomen want het vuur werd me als nieuwe gringo wel erg aan de schenen gelegd. Heb nog enkele laag kwaliteitsfotokes maar die volgen later wel eens al ik meer zin heb om ze op te laden ...

De vlucht naar Duitsland verliep vlotjes. In de transit zone even met Titi naar de nieuwe parfum van Jennifer Lopez gekeken, of moet ik zeggen geroken ? Op de vlucht naar Brazilie. Ai, de zetel was stuk en de hoofdtelefoon aansluiting werkte, maar om de 3 seconden ging het krkrkrkssss. Ik wist niet dat het om een Braziliaanse vlucht ging. Na het zien van het flikkerende televisie scherm was ik echter wel zeker van. Het maakte allemaal niet uit, oogjes toe en slapen dan maar. Dromenland... Opeens hoor ik de kapitein iets in het portugees brabelen en even later in nog meer onverstaand engels. Blijkt dat we terugvliegen naar Spanje want de automatische piloot heeft het begeven. Watte Spanje denk ik, we zijn al meer dan 5 uur aan het vliegen. Zeggen dat ik speciaal niet over Spanje wou vliegen omdat je daar steeds enkele uren vertraging hebt. Even later werd het erger, de gps begeeft het ook en de piloot moet terug naar Duitsland. Dus zo een 6 uur later staan ze terug waar we vertrokken zijn. Iedereen uit het vliegtuig en niemand die weet wat er te gebeuren staat. Uiteindelijk belanden we in het Sheraton hotel waar het personeel ons heel vriendelijk verder helpt en ons een kamer bezorgt. We moeten daar blijven tot ze ons meer komen vertellen. Gelukkig kunnen we af en toe gaan eten in het congress gebouw. Zo een goeie 10 uur later kunnen we terug vertrekken en dit maal met een nieuwer toestel, de luidsprekers werken en geen geflikker op de schermen. Zo een dikke 30 uur na ons vertrek komen we aan in Rio en staat Ana ons op te wachten. Titi krijgt een beertje cadeau en geeft enkele oorbelletjes weg. Felipe en ik ruilen een beetje chocolade uit :) Nu na een nachtje slapen is het hier vollop aan het regenen en echt warm. De zweetdruppels lopen van mijn voorhoofd af. Natuurlijk vanalles vergeten zoals geen schorten bij, geen t-shirts met korte mouwen of in zwarte kleur. Je bagage inpakken enkele minuten voor je vertrekt is niet altijd zo ideaal. Kopen hier wel nieuwe straks en dan gaan we trainen bij Comprido...